Hi-Ha-Holland!

Om het blog even netjes af te sluiten schrijven wij nog even een wij-zijn-weer-veilig-thuis-blog, want dat zijn wij! De laatste nacht hebben wij vrijwel tot niet geslapen, omdat het hotelpersoneel zoveel kabaal maakte in de nacht. Om 4.45 uur ging ons wekkertje, zijn wij onder de douche gestapt en een taxi ingesprongen met al onze spullen. Dat ging soepeltjes!

Om 5:30 uur zaten wij keurig 3 uurtjes voor onze vlucht te wachten op het vliegveld. Op het scherm stond nog niet de incheckbalie, dus wij wachten.. En wachten en wachten én wachten.... Om 7:15 uur stond er nog geen incheckbalie, jeetje wij hadden gewoon langer kunnen blijven slapen. Uiteindelijk stond de nodige informatie erop. Toen wij eenmaal bij de incheckbalie aankwamen, vertelde de balievrouw dat wij net op het nippertje waren om in te checken. JAHOOR, wij wachten al TWEE uur op deze info.. Wij konden ook niet meer naast elkaar zitten óf wel? Mevrouw deed wat telefoontjes én wij kregen twee plekken naast elkaar met EXTRA beenruimte. NICE! Uiteindelijk moesten wij dus rennen, maar scoorden onderweg naar de douane/gate nog even muffins, een starbucks en wat drinken voor onderweg. De Starbucks moesten wij in een aantal minuten achterover gooien, het drinken mochten wij niet meenemen en de muffins aten wij in het vliegtuig. Al met al: onnodig erg stressvol. En dan ben je zelf nog zoooooo op tijd...

De vlucht naar Miami vertrok gelukkig op tijd en was een fijne vlucht van 6 uur. Wij keken lekker films, hadden extra beenruimte en kwamen steeds een stukje dichterbij huis. Zo'n ruime 2 uur op het vliegveld in Miami mogen vertoeven. Denk je even een frisse neus te halen, maar pfoeee wat is het benauwd daar in Florida! De volgende vlucht was naar Londen en duurde 8 uurtjes. Nadat wij ons eten op hadden, hebben wij allebei geprobeerd te slapen. Dit ging niet heel erg goed, maar wij hebben toch zo'n 2/3 uurtjes kunnen slapen. Dit was van belang tegen een vervelende jetlag. In Londen was de overstap racen en vliegen. Met twee bussen werd je verplaatst richting het vliegtuig en voor wij het wisten zaten wij alweer in de lucht. Dit is natuurlijk maar een stukje van 45 minuten, dus met een poep en een scheet waren wij in Nederland. Op Schiphol moesten wij nog van A naar Z lopen om onze backpacks te verzamelen, maar gelukkig waren die wel aanwezig vanuit Lima. Scheelt weer wat naslagwerk.

AAARTHUUUUUUR, REDDDDD (bijnamen voor onze vaders), YESSSSS, dat werd er allemaal op Schiphol geschreeuwd om 10:45 uur op 3 december. Wij waren er weer, herenigd met familie en wat is dat dan ook weer fijn! Al met al: wat een geweldige reis hebben wij gehad. Beiden hebben wij grenzen verlegd, genoten van elkaar, de natuur, de mensen, het land, nieuwigheid en waardering op kunnen doen voor de luxe waarin wij kunnen én mogen leven! Bedankt voor het lezen van ons blog en hieronder zetten wij nog wat leuke dingen neer die ons zijn opgevallen in Peru:

- op de straat hebben wij geen één kinderwagen gezien, want alle kinderen worden gedragen in de Peruaanse doeken op de rug van de moeders.
- diezelfde moeders hebben in die doeken soms van alles. Hierdoor vraag je je wel eens af: wat zit hier nou weer in? Soms komt er een lama'tje uit, koopwaar, zoals doeken/rijst/souvenirs.
- hoe armoedig de wijk ook is: er wordt geprobeerd iets sfeervols van te maken. Dit wordt gedaan met kleurtjes, een kerstboom of muziek.
- vele bedelaars met cocabladeren op hun gezichten geplakt.
- overal worden etenswaren op straat verkocht, namelijk van complete maaltijden tot popcorn en thee.